Dün akşam Emre Aydın'ın konserine gittik.. Şarkılarının nakaratlarını biliyorum sadece, ödüllü bi arkadaş.
Biz fazla kalabalığa karışmadan geride kaldık, ön safları hayran gençlere bıraktık. Konsere giderken 15-16 yaş grubu içinde{yarı yaşımız :)} en yaşlıların biz olacağımızı sanıyorduk ama neyse ki yanılmışız :) Kızlarına göz kulak olmaya gelen anneler bile vardı. Eh, Antalya'da insanın çocuğuna sahip çıkması diğer memleketlere göre biraz daha gerekli denebilir :)
Ses sistemi kötü olduğundan sanırım; şarkı sözlerinin bir kısmı duyulamıyordu, müzik insanı saramıyordu. Arkadaşın sesi güzel evet, efendi de bir arkadaşa benziyor; sadece 10 dakika gecikmesine rağmen özür dilemesi, kapanışta yaptığı kısa konuşma hoşuma gitti. Yalnız şarkılarını birbirinden ayırt edemiyorum pek; hep ağlamaklı, 1-2 tanesi dışında hep aynı tınılarla söyleniyor gibi geliyor-bu yönüyle Yalın'ı hatırlatıyor bana. Bir de Candan Erçetin'in "Yalan"ı ve Levent Yüksel'in "Onursuz Olmasın Aşk" olmamış derim naçizane. Ama aralarda söylediği Barış Manço ve Yeni Türkü iyi gitti doğrusu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder