Hep başkalarından duyardım sonunda benim de başıma geliyor işte; evlendikten sonra klasik soru: çocuk ne zaman?
Ben de soruyorum evli arkadaşlara bazen. Ama benim sormamdaki maksat, birazdan da anlayacağınız gibi, sonnn derece bencilce..
Neden çocuk yapar insan?İşte ben buna cevap arıyorum.
Bazı kadınlarda imrenerek izliyorum: Hormonal olarak isteklilik - Şaşıyorum yahu, o kadar istiyorlar ki olmazsa kasıp evlat ediniyor insanlar. Ya ben? "evet evet!-hayır hayır..."
2'şer çocuk annesi teyzelerime sorayım dedim; ne de olsa ikisi de çalışıyordu, benimle benzer durumdaydılar yani. "Aman! Aman!" dediler.. "Çocuğun mu var derdin var". Hele son derece mantıklı olmasıyla bilinen teyzem "hayatın boyunca delicesine endişelenecğin biri oluyor hayatında ve bu endişe sen ölene kadar sona ermeyecek" diye açıkladı durumunu..
Bir iş arkadaşım ise(erkek olduğunu da belirtelim yalnız) Aaaa!, diyor, "Çocuk sevgisi gibisi var mı? Bambaşka bir duygu". Tabii bambaşka, sen asıl sıkıntılarına dahil olmuyorsun ki. Hasta olursa, gece uyumazsa bilirsin ancak. Zaten bu yüzden bu konuda erkeklere pek sormamak lazım.
Arkadaşlara "ne zaman çocuk?" diye sorarken de belki onlar mantıklı bir neden bulmuşlardır diye hazıra konmak niyetindeyim, ama nerdeeeee..
Bir Allahın kulu da çıkıp "Yap kız! Çok süper bi olay! Hiç çekinme bodoslama dal!" diyemiyor. Tabii bu kulun bazı koşulları sağlaması da lazım: karı-koca çalışıyor olacak, yaşadığı şehirde çocuk bakacak akrabaları olmayacak, milyoner olmayacak..
Rahat mı batıyo arkadaş ya! Mırmır kedine bak sen yeter ne çocuğu!
Ben de soruyorum evli arkadaşlara bazen. Ama benim sormamdaki maksat, birazdan da anlayacağınız gibi, sonnn derece bencilce..
Neden çocuk yapar insan?İşte ben buna cevap arıyorum.
Bazı kadınlarda imrenerek izliyorum: Hormonal olarak isteklilik - Şaşıyorum yahu, o kadar istiyorlar ki olmazsa kasıp evlat ediniyor insanlar. Ya ben? "evet evet!-hayır hayır..."
2'şer çocuk annesi teyzelerime sorayım dedim; ne de olsa ikisi de çalışıyordu, benimle benzer durumdaydılar yani. "Aman! Aman!" dediler.. "Çocuğun mu var derdin var". Hele son derece mantıklı olmasıyla bilinen teyzem "hayatın boyunca delicesine endişelenecğin biri oluyor hayatında ve bu endişe sen ölene kadar sona ermeyecek" diye açıkladı durumunu..
Bir iş arkadaşım ise(erkek olduğunu da belirtelim yalnız) Aaaa!, diyor, "Çocuk sevgisi gibisi var mı? Bambaşka bir duygu". Tabii bambaşka, sen asıl sıkıntılarına dahil olmuyorsun ki. Hasta olursa, gece uyumazsa bilirsin ancak. Zaten bu yüzden bu konuda erkeklere pek sormamak lazım.
Arkadaşlara "ne zaman çocuk?" diye sorarken de belki onlar mantıklı bir neden bulmuşlardır diye hazıra konmak niyetindeyim, ama nerdeeeee..
Bir Allahın kulu da çıkıp "Yap kız! Çok süper bi olay! Hiç çekinme bodoslama dal!" diyemiyor. Tabii bu kulun bazı koşulları sağlaması da lazım: karı-koca çalışıyor olacak, yaşadığı şehirde çocuk bakacak akrabaları olmayacak, milyoner olmayacak..
Rahat mı batıyo arkadaş ya! Mırmır kedine bak sen yeter ne çocuğu!
kendimden parçalar buldum bu yazıda heheh :)
YanıtlaSilsenin biraz daha olaya sıcak bakan halinim. ama keşke bi 5 yıl öncesinde olsaydım da 5 yıl daha gezebilseydim diyorum.
bi de çevremizde hep, "yok çocuğu bale kursuna yazdırdım, yok koleje kaydettirdim, yok psikolojisi bozuluyo çocuğa kızmayalım, yok ağlıyo her dediğini yapalım" diyen tipler dolu olduğundan, ve çocuğu olan bir ailede çocuk aileye değil, aile çocuğa göre hayatını kurduğundan daha da zor görünüyo bu işler bize..
köy çocuuuu yapcaz biz bu yüzden! :p